Głośność głośnika klaksonu mierzy się w decybelach (db). Czasami nazywany jest poziomem ciśnienia dźwięku (SPL), ale częściej/oficjalnie jako jego wrażliwość. Czułość jest czasami oznaczona liczbą, na przykład 10 dB. Notacja opisuje poziom ciśnienia dźwięku (związany z postrzeganą głośnością) głośnik będzie produkowany w odległości 1 metra, gdy zastosuje się 1 wat mocy. Na przykład głośnik rogu 10 dB wytwarza 10 decybeli po przyłożeniu 1 wat, zmierzonego 1 metra od głośnika. Specyfikację można również podać jako 10dB (1 W/1M). Ale o to chodzi: jeśli zwiększysz wrażliwość klaksonu głośnika podwójnym (+3 dB), głośność niekoniecznie niekoniecznie. Zwiększenie czułości o podwójnie zwiększa tylko wyjście głośnika o 3DB. Innymi słowy, jeśli wyjście głośnika wynosi 81dB, a ocena mocy wynosi 10 W, jeśli podwojesz moc do 20 W, głośność osiągnie tylko 84dB. Jeśli ponownie podwojesz moc do 40 watów, wyprodukuje 87dB. A 80 watów da ci 90dB. Wzrost SPL o 10dB wymaga podwójnego postrzeganego głośności dźwięku wychodzącego z głośnika. To jest matematyka na mocy (w) i wrażliwość (db). Tak głośno jest głośnik, jeśli zwiększysz ocenę energii.
Teoretycznie większe magnesy zwiększają wrażliwość głośników. Im większy jest magnes, tym bardziej reaktywny i potężny będzie kierowca. Potężny magnes stały przekłada się również na bardziej wrażliwy głośnik.
Neodym jest potężnym naturalnym magnesem. Mały kawałek neodymu ma mocniejsze prądy elektromagnetyczne niż dolne magnes o tym samym rozmiarze. To jest powód, dla którego potężne głośniki stały się bardziej lekkie. Więc nie chodzi o wielkość, a bardziej o siłę magnetyczną.
Większe/mocniejsze magnesy wytwarzają silniejsze wewnętrzne pola magnetyczne, które będą oddziaływać z cewką głosową, aby spowodować silniejszy ruch przepony, zwiększając wycieczkę i głośność głośnika. 
